سنتز کمپلکس tpps و بررسی واکنش فلز زدایی و مطالعه کاربردهای آنها

کمپلکس های نقره در حالت های اکسایش ii و iii ناپایدار و کمیاب هستند. لیگاندهای تتراپیرولی برای تهیه کمپلکس های با حالت اکسایش بالا بسیار مناسب می باشند. مطالعه در رابطه با کمپلکس نقره پورفیرین در حالت های اکسایش ii و iii نقره انجام گرفته است و مشاهده شده است که کمپلکس نقره (iii) با کاهش برگشت پذیر به کمپلکس نقره (ii)، می تواند به عنوان یک کاتالیست مناسب عمل نماید. علاوه بر این، استفاده از پورفیرین نقره، به عنوان یک قالب تخریب شدنی، در شیمی سنتز پورفیرین ها از اهمیت زیادی برخوردار است. در این مطالعه، سینتیک فلز زدایی کمپلکس نقره (ii)تتراکیس (4-سولفوناتوفنیل)پورفیرین در اسید نیتریک مورد بررسی قرار گرفت. به منظور ارائه و توجیه یک مکانیسم برای واکنش فلز زدایی، واکنش در شرایط مختلفی انجام گرفت و نتایج بدست آمده مورد ارزیابی قرار گرفت. این تغییرات اعمال شده عبارت بود از: تغییرات دما، تغییر قدرت یونی و تغییر درصد و نوع الکل در محیط واکنش. ثابت های سرعت برای واکنش فلز زدایی در این شرایط، اندازه گیری و تحلیل گردید. با بررسی نتایج بدست آمده، مشاهده شد که فاکتور دما به عنوان عامل تامین کننده انرژی واکنش فلز زدایی، موجب افزایش سرعت واکنش و در نتیجه پیشرفت واکنش می گردد. دو عامل قدرت یونی و الکل، به طور متفاوت عمل نموده و تاثیر آنها بر روی سرعت واکنش فلز زدایی عکس یکدیگر است. به طوری که قدرت یونی با تشکیل گونه واکنش دهنده به صورت دیمر، موجب افزایش سرعت واکنش فلز زدایی می شود، اما الکل با مونومر نمودن گونه ها، سرعت واکنش را کاهش می دهد. از نتایج بالا برای توجیه مکانیسم واکنش فلز زدایی استفاده می کنیم و مکانیسم را به این صورت توجیه می نماییم: در واکنش فلز زدایی agtpps توسط اسید نیتریک، ابتدا یک واکنش دیمر شدن انجام گرفته و گونه دیمری با تسهیم نامتناسب به صورت یک گونه با بار 3+ و گونه دیگر با بار 1+ در می آید. سپس، گونه با بار 1+ به سرعت و با حمله پروتون اسید، فلز زدایی می گردد. گونه دیگر، بدون فلز زدایی در محیط واکنش باقی مانده و به روش حساسیت مغناطیسی قابل شناسایی می باشد.